Nxai Pan National Park - 27 juli

Vandaag staat de route naar het Nxai Pan Nationaal Park op de planning. De rit er naartoe verloopt vlot en eenmaal aangekomen bij de gate betalen we de toegangsfee en kopen we weer een voorraadje hout. We ontvangen de instructies en een routekaartje voor het park en gaan verder op pad. Onze eerste bestemming in het nationaal park zijn de Baines’ Baobabs, een groep van 5 grote en een paar kleinere Baobas die in mei 1862 op een schilderij zijn vereeuwigd door Thomas Baines, en die sindsdien de naam Baines’ Baobabs dragen. Overigens was Baines zeker niet de eerste mens hier want er zijn door o.a. Lawrence Robbins archeologische vondsten gedaan die wijzen op bewoners uit de steentijd. De site zelf moet 105000 tot 128000 jaar oud zijn en ooit stonden de bomen aan de oever van een groot zoutmeer, dat jaren later is opgedroogd tot de pan die het nu is. Onderweg er naartoe ligt een steenbokje lekker uit te rusten aan de kant van de weg. Natuurlijk stoppen we even voor een kiekje.

Een machtig gezicht, deze bomengroep! We besluiten hier een pannetje water te koken en onze lunch bestaande uit een gekookt eitje en een noodlesoepje te gebruiken. Hierna rijden we nog een rondje over het opgedroogde meer en rijden dan terug naar de hoofdweg, een zandweg waar de stuurkunsten met grote regelmaat op de proef worden gesteld. Op de route zien we nog wat bokken waaronder de gemsbok. Mooi spul hoor, al die hoefdieren, maar we zijn natuurlijk eigenlijk gekomen voor het grote wild. Onderweg bestuderen we de versheid van de olifantenpoep die we op de weg zien liggen en waar we net zijn afgeremd om een redelijk verse hoop te identificeren zien we een meter of 10 verderop een luipaard liggen aan de kant van de weg. We rijden nog wat dichterbij en naderen het beestje tot op een meter of 3. Daar beginnen we de plaatjes te schieten en deze dame poseert braaf voor ons. Na een shot of 20 is ze het zat en staat ze op om zich te verplaatsen naar de bosjes naast de weg. Wauw, wat een mooi beest is dit en superuniek dat we haar van zo dichtbij hebben mogen aanschouwen!! Onze dag is goed! Maar even later blijkt dat de dag nog beter wordt; vlak voor we arriveren bij South Camp, onze camping voor de komende 2 nachten, zien we een groepje Kudu’s en vervolgens wandelt er nog een giraffe met ons mee! En alsof we nog niet genoeg verwend waren wandelen er, als we de tenten aan het opzetten zijn, doodleuk 5 olifanten op een meter of 6 langs ons kamp!

Als de olifanten zijn vertrokken en de tentjes zijn uitgeklapt maken we weer een vuurtje en eten we een T-bone met wederom een blikje witte bonen in tomatensaus. We worden gade geslagen door een stuk of 4 Blackbacked Jackals die brutaalweg wachten tot we de afwas gaan doen, om dan ons plekkie grondig af te speuren naar etensresten. Het avondprogramma is een beetje eentonig want na een spelletje en een drankje kruipen we ook hier weer op tijd in de slaapzak.