Central Kalahari Game Reserve - 30 juli

HIerperdepiep hoera!!! Vandaag wordt Noah 11 jaar. We wekken hem met een prachtig akoestische versie van ‘lang zal hij leven’, gevolgd door 1 t/m 11 violen, trommels en fluiten, ei-ei-ei en Hanky Panky Shang Hai. Noah zelf was even vergeten dat hij jarig was, maar vindt het dan toch wel leuk. Alleen baalt hij dat we pas over 2 dagen weer internet hebben als we in Maun zijn, want nu mist hij vast allerlei felicitaties…

We verlaten na het ontbijt het Makgadikgadi NP via de Khumaga gate en steken de Boteti rivier over. Eigenlijk zouden we dat volgens de reisorganisatie met een ferry hebben moeten doen, maar het water staat dusdanig laag dat we door het water kunnen rijden. Dat vinden we toch wel even spannend maar met wat aanmoediging van een local dat we het echt kunnen (en dat de auto het vooral ook kan) rijden we het aangewezen track en komen we inderdaad door een cm of 50 water aan de overkant. We rijden door naar Rakops, tanken daar de auto vol en vullen onze voorraad wat aan, om vervolgens via de Matswere gate het Cantral Kalahari Game Reserve in te gaan. Hier krijgen we bijna mot in het kantoortje. Onze NP fees inclusief overnachting zijn namelijk al in april 2020 geboekt en toen waren de prijzen beduidend lager. Ja, ook hier hebben ze last gehad van Covid en om dat te compenseren zijn de fees nu skyhigh in vergelijking met 2020. De dame achter de balie vraagt of we locals zijn en als het antwoord daarop “nee” is, wil ze aanvankelijk dat we nog ff in de buidel tasten. Maar omdat we op papier kunnen bewijzen dat het allemaal klopt mogen we bij Gods gratie toch door. Een mulle zandweg van 45 kilometer leidt naar onze volgende campsite Khori Pan. Omdat we redelijk bijtijds zijn maken we een tussentijdse gamedrive langs Leopard Pan, in de hoop dat ook deze zijn naam eer aandoet, maar helaas… ’s Avonds in het kamp maken we weer een vuurtje en eten een rijst met groenten in een soort gele curry. Na weer een potje beverbende zit Noah’s verjaardag er weer op. We hebben afgesproken dat we er in Nederland nog wel een taartje op eten, want hier viel er weinig te trakeren.